Stassèira la lun-a a smija d’argent
mi i conto le stèile: des, vint, tranta, sent …
a smija na sena ‘d na stòria d’amor
ma mi a guardé la lun-a i son sol …
A-i é n’ariëtta ch’am sofia ‘nt j’orìe
un nòm che mi i dovrìa dësmentié
a l’é tò nòm, tò nòm bel, a l’é scrit ant ël cel
e a dësmentiete mi i sai nen come fé …
It l’has dime: – Im ësposo …- a l’é crolaje ‘l mond
It l’has dime: – dësmentij-me, a l’é mèj an fond –
mi i l’hai mach guardate, i l’hai pijate le man
i l’hai dite: – va via, fà pian …-
Dòp n’atim ti it ses già sparìa
it ses corùa ancontr’al doman
a son restame ij tò seugn sì, sarà ‘nt le mie man
e a dësmentijete mi i comincio doman …
Ma a son passà j’ani … e i son sempre si
ch’i conto le stèile e i penso a ti
it savèisse che ‘d vòlte i l’hai dit: – a l’é passame …-
ma ‘l mond pien ëd ti i son trovame …
Di për di mi im ripeto: -dësmentij-la,
përchè ‘l mond a continua a giré –
ma s’i guardo sta lun-a e i strenzo le man
am ven na lagrima e im ripeto: -doman …-