Lo Cascio Carmelo a fasìa ‘l pruché
al lùn-es la sèira a andasìa a carié:
cavej tirà a lucid, giachëtta a quadrèt,
fangose ‘d camoscio, gilé, dopi pèt.
As sentìa ‘l gigèt.
Lùn-es sèira na fumela
a l’ha guardalo con bel dèuit,
granda, brun-a, pròpi bèla
trè second, zach, bèle cheuit!
Con tute le dòne a fasìa ‘l gadàn,
sia bèle che brute, ma pien-e d’arzan,
sia giovo che veje, marià nen marià
barice o spòrche, ch’a tanfo dal fià
a batìa ‘d nasà.
Për trè ore a l’ha seguila
gia a-j brusavo j’ajassin,
finalmente chila a s’anfila
ant un night ciamà “Moulin”.
“Mizzeca, bacio le mani! Voulez vous danser?”
As lancio ant un tango pistand-se un pò ij pe.
Peui, a l’é lògich a fan ël casché
e a chila an piegand-se a-i casca ‘l toupé
tant për comincé!
E le pupe mal butà
quand ch’as cin-a a pijé ‘l toupé
su la pista a son cascà
a son ficasse rotolé.
Adess sensa pupe, guardandla pì bin
cavej a la plùffer tajà a spassolin
gli sorge un dubbio, a jë s-cianca ‘l vestì
sta bèla fumela a l’é un fieul travestì.
Un ëd coi lì.
Cari amis, al di d’ancheuj
a basta pa fidesse dij euj
se nò iv treuve tra le man
anvece ‘d biòve ‘d biciolan!