L’hai capì bin?
It ëm dise ch’it ëm lasse?
Dislo pì nen, va
Senò a më scapa ‘d rije
It lo dise sempre
Ma peui it ëm fase ‘d piasse
It campe për tèra
It ëm preghe an gënojon
It ë ricòrde
Tute j’ore bele
Fin-a da quandi
i soma conossusse
ma ti ‘t dësmentie
dij còrno ch’it l’has fame
quand’it batije
ël tacon dë ‘d sa e dë dlà.
Mi i j’era ‘n gagio
I bejvìa toe storiele
Ti ‘t ë disìe
“i fas d’ore a mes servissi”
Mi savìa nen
Ch’a-i ero tute bale
Che ti ‘t ëm contave
Për stërmè ij tò pastiss
Adess a l’é vera
It ses na fomna seria
I lo chërdo bin
It treuve gnun ch’at caria,
It l’has l cirià
Stërmà dai “richiamati”
tre dent an cros
e doi ch’a balo ‘n pòch
It gire për ca
Con toa vestalia spòrca
Doi savaton
Caussèt a la scagassa
I të smije n’ors
Ma n’ors fòra dla gabia
Sì, sì, përchè ‘nt la gabia
I-i son mach sempre mi.
La mia disgrassia
A l’é ch’it ses ëdcò sorda
E che ste còse ti
I të riesse nen a sentje
E mi për gionta i son nen bon a scrive
Così i bëstemmio
e i mando giù ‘l magon.
L’ha capì bin?
It dise ch’it ëm lasse?
Dislo pi nen va
Senò a më scapa ‘d rije.