Guardé sta mia faciassa
Pien-a ‘d rupie
Come ‘d solch
s-ciapà ‘nt la tèra
Fé bin tension, amis
Ch’a son pa rupie
Coj a son përcors
ëd guèra
che ‘l temp a l’ha trassà
con soa man severa
sërcand dë sgrafigné
tut lòn ch’as peul conté
ant la stòria d’un ligera.
La vita, sta bagassa,
a l’ha gratame
gioventù
speransa e credit
lassand-me ij cavèj ràir
ij dent ratà
e doi euj gris
për lese ij debit.
Ma ‘l cheur nen për blaghé,
ël cheur a l’é fòrt e lìber,
e gnente e gnun al mond
lo podrà mai gropé
vë spiego anche ‘l përchè.
Rit
Ël cheur i l’hai lassajlo a Angiolina
Na cita da gnente, un ratin
Ma a l’é stàita chila la prima
ch’a l’ha savù dime “it veuj bin”
Ël cheur i l’hai lassajlo a Angiolina
Na sèira d’agost pien-a d lun-a
Dël milaneuvsentsinquantun.
I l’hai lotà con j’ors
Volà con j’aquile
E ij luv
A l’han mostrame
Che për domé ij cavaj
A basto nen
Ij brass rotond
Ëd le madame
Ël vent dij marinar
L’ha dame l’incossiensa
Për recinteme ‘n pra
Për costruì na ca
Për generé ‘d masnà
Ant ël poss dij sensa glòria
I son pëscame
Doi rognon
Dur come pere
Për scapisé ij bigat
Ij poj, le cìmes
E le bòje panatere.
Ma ‘l cheur nen për blaghé
Ël cheur a l’é sensa macia
E gnente e gnun al mond
lo podrà mai macé
Vë spiego anche ‘l përchè
Rit.