MÈ BORGH

Ij pare a s’anciocavo

Le mare as rangiotavo

Le fije, lor pioravo

Ij mas-cc as n’ambatìo

Ij vej a pregavo Dio

Ij bèch as divertìo

Ij furb di e neuit durmìo

Jë stassi a travajavo.

Rit.

Ah che borgh anvelenà

Ma a l’é ‘l borgh andoa i son na.

A l’é ‘l borgh ch’a l’ha mostrame

Ch’as peul vive an mes ëd na stra

A l’é ‘l borgh ch’a l’ha mostrame

A crijé fòrt për tiré ‘l fià

A l’é lì ch’i l’hai trovà

Mè prim fior, mè prim amor

Mè prim bal mè prim sagrin

Ël mè prim bicer ëd vin.

A l’é ‘l borgh ch’a l’ha mostrame

Che ij gadan a son content

E che ‘l pan a riva sempre

Quandi un a l’é sensa dent

L’é da lì ch’i son partì

Për andé… i sai gnanca pi

E l’é lì ch’i l’hai stërmà

Ant la cassia dël magon

Un bocon ëd na sità

Ij fòrt as dësmoravo

Ij deboj scomparìo

Ij prèive benedì

Ij civich bëstëmmiavo

Ij drit a s’angobìo

Jë stort a rubatavo

Le cassie a s’ampinìo

E j’euj a së svojdavo.

Rit.

Ah che borgh anvelenà

Ma a l’é ‘l borgh andoa i son na.

A l’é ‘l borgh ch’a l’ha mostrame

Ch’as peul vive an mes ëd na stra

A l’é ‘l borgh ch’a l’ha mostrame

A crijé fòrt për tiré ‘l fià

A l’é lì ch’i l’hai trovà

Mè prim tapo da gagà

Mè prim seugn d’andé lontan

La mia prima delusion.

A l’é ‘l borgh ch’a l’ha mostrame

Che ij gadan a son content

E che ‘l pan a riva sempre

Quandi un a l’é sensa dent

L’é da lì ch’i son partì

Për andé… i sai gnanca pi

E l’é lì ch’i l’hai stërmà

Ant la cassia dël magon

Un bocon ëd na sità

E prima dë s-ciopé

Mè ùltim desideri

A sarà d’andé lassù

Andoa ij ricòrd as perdo

Tra cun-e e simiteri.

Lascia un commento

Il tuo indirizzo email non sarà pubblicato. I campi obbligatori sono contrassegnati *