Ël bech – Le cocu

A stess-ne sola a ca mia fomna a fà ij caprissi

cand mi i vado a pësché, ch’a l’é la mia passion

e chila, an col trament, sodisfa ‘l sò vej vissi

dë spiumassé ‘nsema a dj’àutri ‘l mè pajon.

Va bin, i lo sai, son bech, con doi bej còrn an testa

e la mia lun-a ‘d mel a së s-ciaira gnanca pì :

mia fomna, cand ch’a veul pijesse na neuit ëd festa,

PER TUTTI INGRESSO LIBERO, ma nen për mi.

S’a-i fùissa ‘dcò ‘l cartel RAGAZZI E MILITARI

INGRESSO A METÀ PREZZO, a sarìa pì complet.

As pijo gnanca ‘l sagrin ëd fichesse ant un armari

le vòlte che mi i rivo e im jë treuvo ant ël let.

Cand torno sodisfàit d’avèj pëscà a la lensa

im jë treuvo patanù e cogià ch’a fan lolì :

im ancalo gnanca pì a dije che, an consiensa,

a dovrìo butesse almeno a còl na feuja ‘d fì.

Tuti coj bej galant a bèivo a mia botala,

mi i son la providensa ‘d tuti ij mirlifleur,

peui, pròpi sota ‘l nas, a taco a pijeme ‘d bala

con un topé e na malprudensa da fé scheur.

Va bin buteme ij còrn, ma mia fomna a sta frësca

se a va con gent ch’a l’ha tant pòch d’educassion :

nen ch’am domando mai s’i l’hai fàit bon-a pësca

e nen ch’am diso almeno ch’ël mè vin a l’é bon.

Eh crispa ! A ventrìa bin avèj la man legèra

con un marì ch’a l’é ant la merda fin-a ai dent :

un bech a va soagnà, pijà con bon-a manera

përchè, an fin dij cont, a l’é quasi ‘n tò parent.

A l’ora ‘d colassion a l’han fin-a ‘l coragi

dë scanucieme ‘l piat con drinta ‘l fricandò :

a-i manchërìa mach pì lòn, ch’as pijeisso ‘dcò n’assagi !

Mia ca a sarà ‘n bordel, ma n’òsto pròpi nò.

Che ansema a mia metà as ciolo ‘dcò mia sin-a

a l’é nen na còsa che mi i tòlero, am rincrèss ;

i jë sbato fòra ‘d ca, ò mej fòra ‘d cusin-a

e ancora grassie che am ciolo nen ëdcò ij pèss.

Ancora grassie che a-j ven-a nen la lun-a

dë sté a s-ciancheme ij còrn ch’i l’hai sota ‘l bonet

për peui portessje a ca come portafortun-a

da pende a la muraja, dzora al caminet.