L’hai capì bin?

It ëm dise ch’it ëm lasse?

Dislo pì nen, va

Senò a më scapa ‘d rije

It lo dise sempre

Ma peui it ëm fase ‘d piasse

It campe për tèra

It ëm preghe an gënojon

It ë ricòrde

Tute j’ore bele

Fin-a da quandi

i soma conossusse

ma ti ‘t dësmentie

dij còrno ch’it l’has fame

quand’it batije

ël tacon dë ‘d sa e dë dlà.

Mi i j’era ‘n gagio

I bejvìa toe storiele

Ti ‘t ë disìe

“i fas d’ore a mes servissi”

Mi savìa nen

Ch’a-i ero tute bale

 Che ti ‘t ëm contave

Për stërmè ij tò pastiss

Adess a l’é vera

It ses na fomna seria

I lo chërdo bin

It treuve gnun ch’at caria,

It l’has l cirià

Stërmà dai “richiamati”

tre dent an cros

e doi ch’a balo ‘n pòch

It gire për ca

Con toa vestalia spòrca

Doi savaton

Caussèt a la scagassa

I të smije n’ors

Ma n’ors fòra dla gabia

Sì, sì, përchè ‘nt la gabia

I-i son mach sempre mi.

La mia disgrassia

A l’é ch’it ses ëdcò sorda

E che ste còse ti

I të riesse nen a sentje

E mi për gionta i son nen bon a scrive

Così i bëstemmio

 e i mando giù ‘l magon.

L’ha capì bin?

It dise ch’it ëm lasse?

Dislo pi nen va

Senò a më scapa ‘d rije.