Bel galante si marida lontan fòra ‘d pais
l’ha pijait na sposa giovo ch’as seva gnanch vestì
Bel galant l’é andà a la guèra për set an në torna pì
e la pòvera Fiorensa l’é restà sensa marì
òi mama dla mia òi mama iv racomand la mia mojé
s’i torno nen da sì des ani voi tornela a maridé
E a la fin dë li set ani bel galant s’a l’é rivà
òi mama dla mia òi mama Fiorensa ‘ndoa l’é ‘ndà
Soa mama a la finestra Fiorensa a-i é pa pì
a l’é staita robeja dal Mòro Sarasin
O campeme giù la spèja cola dal pomelin d’òr
veuj andé trové Fiorensa dovèissa anca morì
Quand l’é stàit mità la strada pòch lontan dal sò castel
l’ha vëddù tre lavandere ch’a-i lavavo sò fardel
E mi o digh tre lavandere ‘d chi a l’é col bel castel
col castel com as domanda l’é dël Mòro Sarasin
O ton ton pica a la porta Fiorensa vnì a durbì
o vnì a durbì Fiorensa ch’a-i é ‘d gent dël vòst pais
O come ch’a podrà d’esse sì dla gent dël mè pais
ch’a-i é gnanch la rondanin-a ch’a l’ha ‘l vòl così gentil
Fé ‘d limòsna ‘n pò ‘d limòsna a sto pòver pelegrin
e ‘n fasendje la limòsna a l’ha vist sò anel al dil
O monté monté voi bela o monté ‘n sel caval gris
steme alegre mie creade mi ‘m na torno al mè pais
Quand son ëstait mità la strada scontra ‘l Mòro Sarasin
òi s’a l’han bassà la testa ognidun fà ‘l sò camin