Na frisa ‘d ti, na gossa ‘d vita
n’amis ch’a passa e ch’am dis: ciao!
E peui pa pì sërché ‘nt la vita
core da press a seugn già frust
Na frisa ‘d mond: strenze le man
resté ‘ncantà a guardé la lun-a
speré ch’at manda ‘n pò ‘d fortun-a
dete ‘n basin …
E a l’é tut si… a l’é la vita
as dis: – a l’é pòch- ma scotme mi: ferma ‘l biròcc
përchè ‘n bel di, na sèira ‘s ferma ‘n cel la lun-a
e dà speranse gnanca pì un-a …
Parèj ‘d mi adess …
ò com’am basterìa na frisa ‘d ti …