Sì gia tuti a lo san ch’i son n’artista
con la manoja an man i faso ‘l pianista
i conòsso tut Turin, cort e përtus
e serco ‘d femla bin an sonand a j’ùss
A l’é la vita ch’am pias a mi
e mi i la faso la neuit e ‘l di
na ciamo ai pòver a jë sgnor
a l’é la vita dël sonador.
As sa già tut a va bin fin ch’a fà càud
l fije as nen preghé për fé quat sàut
sù alegre bele fije , sté ‘d bon umor
bogé le gambe e ij pé, a-i é ‘l sonador.
A l’é la vita ch’am pias a mi
e mi i la faso la neuit e ‘l di
na ciamo ai pòver a jë sgnor
a l’é la vita dël sonador.
Ma a-i riva peui l’invern, diso nen tut
e i sàuto ij past, l’infern com’a l’é brut
s’a fiòca, pòch da fé i deuvo sté a ca
mesdi a toca pijé për na passà
Ma ij di dij pocio ritorneran
e le miserie a spariran
e mi i ritorno ‘d bonumor
a l’é la vita dël sonador.
A l’é la vita ch’am pias a mi
e mi i la faso la neuit e ‘l di
na ciamo ai pòver e a jë sgnor
a l’é la vita dël sonador!